Sportief, actief, genieten, maar ook tijd van afscheid nemen

Ja, hoor daar ben ik weer met m'n jaloersmakende verhalen over mijn tijd hier in Zuid- Afrika. Inmiddels hebben we de 100 dagen van huis al gepasseerd en begint de tijd nog sneller voorbij te vliegen dan eerst. Ik kan de dagen voorafgaand aan de vliegreis nog enorm goed herinneren, wat een stress en legen van traanbuizen ging hieraan vooraf. Gauw nog even langs iedereen om doei te zeggen, laatste knuffels uit te delen en nog genieten van een paar drankjes voordat Hugo en ik samen voor een paar kleine uurtjes nog het bed insprongen. Nu ik hier ben, mis ik toch wel deze gezelligheid en de mensen om me heen want het is toch net wat anders met familie om je heen of mensen die je hier pas leert kennen. Gelukkig staan er vaak vele Skype sessies gepland, ontvangen we een berichtjes van vrienden en familie of hangen we uren aan de telefoon om gekke verhalen uit te wisselen. Hier haal ik toch wel mijn steun uit om hier te blijven genieten van alles om mee heen, helemaal met het vooruitzicht van de feestdagen die komen gaan. T’s toch beetje raar om dan geen familie en vrienden om je heen te hebben, maar mijn mama van Zuid-Afrika heeft al gezegd dat we samen met haar kerst mogen vieren. Het ergste wat ik op dit moment van de feestdagen mis is het eten van pepernoten, maar gelukkig had ik een stel gekke vrienden in Nederland zitten die voor zorgde dat ik nu toch kan genieten van dit lekkernij terwijl in ik het zonnetje zit. Plus kan ik beginnen met aftellen tot een nieuwe lading Nederlands lekkernij komt, want over een aantal weekjes kan ik toch eindelijk vriendje lief knuffelen en beginnen aan een geweldige vakantie samen.

Naast dat ik de dingen uit Nederland toch wel beetje mis met het vooruitzicht van de feestdagen heb ik ook de afgelopen weken leuke dingen meegemaakt en staan er vele leuke dingen op de planning. Zo ben ik op 5 november op het meest zuidelijkste puntje van Afrika geweest, waar de Indische en Atlantische oceaan bij elkaar komen. Best gaaf om daar geweest te zijn en vooral het uitzicht dat je daar hebt is erg mooi. We hadden een perfecte dag uitgekozen om het bezoekje te plannen, mooi zonnetje klein beetje wind en gezellige mensen om je heen. Na een lange auto rit kwamen we eerst langs super mooie duinen langs de oceaan, vervolgens langs klein gezellig dorpje en dan de auto parkeren te voet verder naar het punt. Want we wilde toch van dichtbij wel even zien waar dan de oceanen samen komen. Korte wandeling gemaakt en toen waren we daar, Cape Agulhas bereikt. Samen met iedereen natuurlijk even de toerist uitgehangen foto's maken terwijl we op het punt stonden, maar natuurlijk ook even gekke foto's want die standaard foto's van de plekken die je gezien moet hebben kunnen we ook op internet vinden dus dat is minder leuk. Gezellig het tripje Cape Agulhas afgesloten met een lekker broodje genieten op de duinen van het uitzicht en het weer.  De rest van dat weekend hebben we vooral lekker in de zon gelegen en genoten van het weer met lekkere hapjes en drankjes.

Het weekend van 12 november stond de color run op het programma, een dag vol kleur, plezier en gezelligheid. Maar voordat we daaraan konden gaan beginnen moesten we onze goody bag op gaan halen in Green point. Nou dat was ook nog een avontuur voordat we dat gevonden hadden hoor. Samen met Lotte stapte ik op vrijdagmiddag in de auto, eerst even huisgenootje afzetten in Muizenberg voordat we door konden rijden naar Kaapstad om de tas op te gaan halen. De rit naar Muizenberg toe was al een avontuur op zichzelf, want het waaide die dag best wel hard en voordat je op plaats bestemming bent moet je een stuk rijden langs strand, duinen, zandheuvels of hoe we het ook mogen noemen. De harde wind, beetje vermoeid van de werkweek maakte het toch niet heel grappig om de weg te rijden. Overal lag zand, moesten we uitwijken voor auto's die stilstonden en de auto maakte een heerlijk geluid doordat het zo hard waaien, nou ik kan je vertellen wij zaten lekker gestrest in de auto in de hoop dat we plaats van bestemming veilig zouden halen. Gelukkig het einde kwam in zicht en met de nodige vertraging konden we haar afzetten in Muizenberg, maar ja dan waren Lotte en ik nog niet op de bestemming waar we graag wilde zijn. Door de vertraging die we hadden opgelopen zorgde ervoor dat we natuurlijk ook minder lang de tijd hadden voor het ophalen van de spullen. Lotte en ik zijn al zo goed in alles strak achter elkaar plannen, dus we hadden niet heel goed rekening gehouden met wat spelling. Gauw wisselen van plek en gas op die lolly op naar Green point, want we zouden het gaan halen hoe dan ook. Met de navigatie aan, muziek op z'n hardste en vol goede moed dat wij het op tijd zouden gaan halen, helaas is dit niet helemaal gelukt. Op moment dat we op plaats van bestemming aankwamen konden wij natuurlijk nergens vinden waar we het moesten ophalen zoals gewoonlijk. Effe voor de details we zijn allebei blond dus dat is al -1 om alleen iets te gaan zoeken in een deel van Kaapstad waar we nog niet zo vaak zijn geweest. We hadden nog ongeveer 5 minuten voordat alles opgeruimd zou worden, dus rondjes rijden en mensen vragen waar het was in de hoop dat we het nog konden halen. Een goed kwartier later gaven we de moed maar op, we zouden het niet gaan vinden dan maar weer met muziek aan terug naar Grabouw om de rest van de avond film te gaan kijken. En je zult het al raden, toen we terug reden zagen we natuurlijk het punt liggen waar we het moesten gaan ophalen. Gillen dat het daar was wilde we er meteen naar toe, maar de wegen hier in Kaapstad zijn niet zo makkelijk om te keren dus opnieuw zoeken naar een mogelijkheid om terug te rijden. Ook dit weer geen succes want we vonden de ingang van het terrein niet en zagen de poorten al dicht gaan. Nu waren we er echt klaar mee en gingen met de nodige teleurstelling aan de terugweg beginnen.  Zo slim als wij waren gingen we natuurlijk niet vertellen dat het ons niet helemaal gelukt was met de planning. Dagje later gingen we dan maar de shirts ophalen om er een leuke dag van te gaan maken. Dat is gelukkig wel gelukt, we zaten helemaal onder de kleurtjes, kregen lekkere snoepjes en mochten elkaar helemaal ondergooien terwijl we de 5km aflegde. Maar ik ben Cindy natuurlijk niet als er ook vandaag weer iets geks zou gebeuren en ja dat is gebeurd! Nadat we de run hadden afgerond was er een klein festival terreintje waar live muziek aanwezig was, verschillende etenstentjes en nog meer kleur om mee onder te zitten. Er was ook een podium aanwezig waar de gezelligheid er al goed inzat en je verschillende dingen nog kon ontvangen om de dag nog specialer te maken. Met de groep gingen we na het drankje deze gezelligheid ook even opzoeken in de hoop dat we ook iets extra's mee konden nemen als aandenken. Nou dat heb ik gehad twee zelfs kan ik je vertellen, met de een was ik alleen iets minder blij. In het volle enthousiasme van iedereen die daar aanwezig was, waagde ik ook een dansje en begon te springen om een shirt te vangen die er werden uitgedeeld als aandenken aan de gekleurde dag. Voor mij stond ook iemand helemaal los te gaan en wilde net zo graag als ik een shirt winnen en begon te springen. Ik zo dom als een deur sprong op hetzelfde moment, alleen hé ik ben niet de grootste dus kon er natuurlijk niet helemaal goed bij. De persoon voor mij sprong wat hoger en ook iets meer naar achter waardoor ik een flinke ellenboog stoot om mijn verkeerde kant van mijn hoofd kreeg. Toen was ik afgeschreven voor de rest van de avond, enorme pijnscheut ging erdoor heen en het werd toch ook wel ineens een stuk donkerder om mee heen. Dus samen met iemand van de groep me uit de massa geduwd, effe weg van de drukte in de hoop dat het wat af zou zakken. Dat was helaas niet het geval, dus op m'n gemakje terug naar het hostel om daar even meer rust te pakken en alle kleuren van mijn lichaam af te wassen. Na de douche werd het alleen maar erger en Cindy is de slimste natuurlijk niet dus had niks van paracetamol of ibuprofen bij me om het even te verzachten. Voor het eerst heb ik denk ik toen een verstandige keuze gemaakt en ben ik op bed gaan liggen, zachtjes muziek aan en geprobeerd om zo lang mogelijk te blijven liggen. Dat duurde wel geteld een kwartier en toen was ik er al weer klaar mee. Beetje rond gehangen in het hostel nieuwe mensen leren kennen en zo de avond doorgebracht en toch enigszins op tijd m'n bedje in gedoken. De zondag was de pijn nog steeds lekker flink aanwezig en was ik nog steeds bijna niks waard, het enige wat ik kon was hopen dat het af zou zakken. Vandaag zijn we naar een markt in Waterfront geweest zodat we toch wel iets actiefs hebben gedaan, maar ik als ik aan mijn eigen lichaam wilde toe geven wel m'n rustmomentje zou kunnen pakken. Die avond waren we rond een uurtje of 11 thuis en kon ik het aparte, bijzondere, maar gekke weekend afsluiten zodat ik weer fris en fruitig aan de werkweek kon beginnen.

Op de school waar ik mijn stageloop zijn de examens nu begonnen, dus heb je een hele andere invulling van de dag en ben je meer met registratie bezig en voorbereidingen treffen voor het nieuwe schooljaar. Erg bijzonder om mee te maken hoe de hele school dan overhoop staat en hoe druk de kinderen dan worden. Heb in deze tijd wel met mijn kleine klasje gewerkt aan het maken van gezichtjes van klei die we uit de huis-, tuin- en keukenmiddelen gemaakt. Grappig om te zien hoe blij ze worden van het feit dat ze mogen kliederen. Lekker veel ruzie maken terwijl de leraar weg zijn vonden ze helemaal tof. Nou ik was er helaas niet heel blij mee, want dit ging volledig voorbij aan het doel wat ik met de activiteit voor ogen had. Volgende week ga ik het opnieuw proberen om de activiteit via een leukere manier aan emoties te werken. Ik weet alleen nu al wel zeker dat ik mijn kindjes ga missen in de weken dat ze dadelijk vakantie hebben, want ze komen nu ook elke dag nog een knuffel halen op moment dat ik niet met ze heb gewerkt. Maar daartegenover staat een super leuke, drukke en gezellige vakantie gepland met Lotte en vriendje lief want ja het is echt zo over 3 weekjes zet hij zijn voetjes op de Afrikaanse grond. Stiekem ben ik nu toch wel blij dat hij zijn vliegticket heeft geboekt en komt kijken waar ik allemaal uithang hier in Zuid- Afrika.

Naast alle leuke activiteiten die we de afgelopen tijd hebben ondernomen, is het ook langzaam steeds meer de tijd om afscheid te nemen van de mensen die ik het afgelopen half jaar heb leren kennen. In Genadendal ben ik de enige student die voor 10 maanden blijf hangen en dat betekent dat er rond december/januari alle andere studenten weer terug gaan naar het koude Nederland. Zo hebben we deze week maar 1 avondje thuis gegeten, de rest van de dagen hadden we dingen met de groep gepland om te gaan doen. Dinsdag hadden we een braai in Grabouw staan met alle studenten van de Afrika groep inclusief de papa en mama zoals we ze inmiddels noemen. Zij staan elke dag voor ons klaar om te helpen met de meest kleine dingen tot het wegbrengen naar een feestje. Echt twee schatten die gelukkig tot het einde wel bij mij blijven. De coördinator van de groep was ook uitgenodigd, maar tot onze spijt kon deze vanwege brandomstandigheden op de weg naar Grabouw toe niet aanwezig zijn, maar we hebben er met z'n alle een gezellige avond van gemaakt. En gisteren hadden we opnieuw een ladies night bij de spa in Caledon. We hebben heerlijk genoten van een 3-gangen menu inclusief een klein hand treatment, dus mijn handen zijn weer helemaal zacht en gevoed na die lange dagen in de zon hebben ze toch wel beetje vitamines nodig. Daarnaast kregen we nog een lekker verwenpakketje mee naar huis met allerlei lekker spullen voor je huid, zoals de ingrediënten voor het maken van een eigen chocolade massage en een scrub dus dat moeten we binnenkort maar even uitproberen. Ook een korting bon voor entree van de spa zat erbij dus moeten we misschien toch maar even nadenken over een dagje verwennerij met alles erop en eraan. Na de nodige wijntjes en gezelligheid besefte we toch dat dit mogelijk wel een van de laatste avondjes zou kunnen zijn met de hele groep, omdat iedereen in december verschillende plannen heeft om te doen en zijn eigen kant op gaat. Maar of we dan nog niet genoeg zijn verwend, gaan we vanavond opnieuw uit eten met een klein clubje om alvast afscheid te nemen van één van de studenten die volgende week dinsdag terug naar Duitsland gaat. Ze heeft hier voor twee maanden gezeten en helaas is het voor haar al tijd om terug te gaan, die tijd is echt voorbij gevolgen kan ik je zeggen. Dus hopelijk gaat de tijd voor mij straks niet zo snel want ik heb nog veel te veel op mijn planning staan om te doen.

Vir nou geniet lekker van die heerlike weer in Nederland gaan ek dit ook doen hier in die sonskyn en tot vinnig! Fyn oggend, middag of aand. Dikke kus